Strach
ma wielkie oczy. A czasem też uszy, ostre zęby, długi łuskowaty ogon i pazury.
To, co dla dorosłych wydaje się błahą, nic nieznaczącą sprawą, w dziecięcym
świecie może przybrać przerażające kształty. Rzucony niedbale w kąt kocyk, po
zapadnięciu zmroku przekształca się w lewitującego ducha, lalka siedząca
grzecznie na półce znienacka zaczyna podejrzliwie na nas zerkać, a za
skrzypnięcie dochodzące spod łóżka z pewnością odpowiada jakiś czołgający się
ku naszym stopom utopiec. Nic dziwnego, że nieraz jesteśmy zmuszeni dzielić
nasze małżeńskie łoże z trzęsącym się jak galaretka maluchem. Bo wyobraźni (a
już dziecięcej zwłaszcza) nie da się tak łatwo okiełznać...Jak pokonać strach przed duchami?
 |
| Buuu!, czyli jak pokonać strach przed duchami |
Na
szczęście istnieje sposób, dzięki któremu możemy dość skutecznie przeciwdziałać
plagom zombie oraz krwiożerczym klaunom, zalegającym w sypialnianych szafach i
dziecięcych pokojach. No bo skoro nie można pokonać nieuchwytnego „wroga”,
trzeba się do niego przyłączyć. Taką propozycję przynajmniej wysuwa wydawnictwo
FoxGames w swojej nowej grze o jakże wymownym tytule „Buuu!”.
Zamek na Czarnej Skale w północnej Szkocji organizuje zawody straszenia dla
początkujących duchów (7+ lat). Kandydatów do zaszczytnego tytułu „Mistrza
straszenia” jest co prawda niewielu (od 2 do 6), czasu na ostateczne
rozstrzygnięcia jeszcze mniej (około 30 minut), ale to i tak nie jest w stanie
odstraszyć (?!) miłośników dobrej zabawy, którymi bez wątpienia jest Zwykła
Rodzinka. Zwłaszcza, gdy prezentowana gra zawiera pożądane przez nas cechy
charakteryzujące potencjalny „przebój na kolejne długie tygodnie”. Prostota i
możliwość modyfikacji – bo o nich tu mowa, stanowią chyba największe atuty tytułu.
Ale po kolei. Jak pokonać strach przed duchami?
 |
| Buuu!, czyli jak pokonać strach przed duchami |
 |
| Buuu!, czyli jak pokonać strach przed duchami |
W grze
„Buuu!” mamy za cel przestraszyć jak największą liczbę gości rezydujących we
wspomnianym zamku. Aby tego dokonać potrzebujemy... zamku-planszy (składającego
się z ramki określającej jego granice oraz 9 kafelków, które dowolnie – poza nr
„I” – umieszczamy wewnątrz wydzielonej przestrzeni), 15 żetonów „gości” (z
rewersem określającym drogi, jakimi będziemy się poruszać), 6 kafelków ścian w
różnych kolorach, 4 dwustronnych żetonów specjalnych (zapadnia lub przemiana)
oraz... figurkę ducha, rzecz jasna.
Z takim zestawem przygotowujemy się do rozgrywki. Poszczególne kafelki zamku przedstawiają korytarze, komnaty i ślepe zaułki ograniczone za pomocą kolorowych ścian. Ramka, w której losowo układamy ów kafle, stanowi swoisty układ współrzędnych, względem którego będziemy lokować kolejnych „gości”. W środkowej strefie umieszczamy naszego duszka, w określonych miejscach żetony specjalne oraz kolorowe kafelki ścian. I już! Możemy zaczynać!
 |
| Buuu!, czyli jak pokonać strach przed duchami |
 |
| Buuu!, czyli jak pokonać strach przed duchami |
„Buuu!”,
to gra z rodzaju „kto pierwszy, ten lepszy”. Podczas danej rundy kolejna osoba
bierze ze stosu żetonów „gości” wierzchni krążek, mówi na głos numer dróżki (od
1 do 4), na rewersie żetonu sprawdza współrzędne odpowiadające tej cyfrze by na
ich podstawie umieścić nieszczęśnika w zamku. Od tego momentu szare komórki
wszystkich graczy przestawiają się na opcję: „ACTIVE”, a wzrok wyostrza niczym
u sowy obserwującej zachód słońca. Za pomocą jednego ruchu należy bowiem
znaleźć przejście między duchem, a „gościem”.
Zasady są jasne: duch może
przenikać przez ściany tylko jednego wybranego w danej akcji koloru. Chyba, że
przechodzi przez komnatę z żetonem przemiany: wówczas dalszą trasę pokonuje
wybierając inną barwę ścian. Kto pierwszy uzna, że znalazł połączenie krzyczy:
Buuu!, podaje wybrany kolor ściany i sprawnie pokazuje obmyślony szlak. Jeśli
jego wskazania były prawidłowe, zgarnia żeton „gościa” oraz zabiera żeton
ściany w wybranym kolorze. W następnej rundzie nie będzie mógł go brać pod
uwagę w wytyczaniu trasy do kolejnego klienta... Zwycięzcą zostaje ten
uczestnik, który zgromadził 5 żetonów „gości” lub 4 żetony ścian (gracze
przekazują je sobie w trakcie kolejnych rund jeśli ktoś wybrał kolor będący w
posiadaniu rywala) lub posiada największą ich sumę, gdy zniknie wcześniej stos
wszystkich 15 żetonów „gości”. Zasady proste niczym zeznanie podatkowe
bezrobotnego!
 |
| Buuu!, czyli jak pokonać strach przed duchami |
Uwielbiam
takie gry! Gdy nie trzeba godzinami tłumaczyć zasad pozostałym członkom rodziny.
Gdy po pierwszych dwóch rozgrywkach córka nabiera rozpędu jak wkurzony Hulk.
Wreszcie, kiedy po spędzeniu z tytułem kilku wieczorów wciąż nie ma się dość. To
jest chyba najlepszy wyznacznik dobrze zainwestowanych funduszy.
„Buuu!” polecam z czystym sumieniem tym, którzy lubią gry proste, pięknie wydane (tak jakby od FoxGames mogła być lipa) oraz rozwojowe – w tym przypadku rozwijające spostrzegawczość. Zabawa w odkrywanie prawidłowych ścieżek z pewnością przysporzy Wam mnóstwa frajdy oraz świetnej zabawy. Zmienność układu komnat w zamku zapewni dodatkowe urozmaicenie. Zaś dzieciom ów tytuł nie tylko pozwoli oswoić się z własnymi lękami, ale da też niebywałą okazję do udowodnienia rodzicom, iż są oni już po prostu starzy i czas pomyśleć o wizycie u okulisty.
Jak pokonać strach przed duchami? Zagrać w Buuu!
