Kiedy czekam niecierpliwie przebierając nogami aż wydawnictwo wypuści na rynek kolejny tom publikacji, to ewidentny znak, że dana seria mi się bardzo podobała. Ba! Mało powiedziane. To znak, że książka mnie zachwyciła i autorka (w tym przypadku) porwała mnie do stworzonego przez siebie świata. Gdzie zatem byłam przez kilka ostatnich dni przewracając karty trzeciej części powieści Joanny Tekieli? Pensjonat Leśna Ostoja - czy warto tam wracać? Dom w Drzewiu ze swoim przepięknym ogrodem i wspaniałymi mieszkańcami - oto mój azyl.
 |
| Pensjonat Leśna Ostoja - czy warto tam wracać? |
Jak sobie pomyślę, że jeszcze 10 lat temu nie czytałam książek w ogóle, przez co omijało mnie tyle cudownych wrażeń i emocji, sama się sobie dziwię jak byłam w stanie normalnie funkcjonować. Odkąd jednak świat książek porwał mnie bez końca, czytam powieści lekkie. Wybieram często te, które przenoszą mnie do słonecznych Włoch, w góry lub do małych miasteczek. Uciekam do miejsc, w których wszyscy się znają. Tak było i tym razem. Pensjonat Leśna Ostoja stworzony od początku do końca przez Justynę - główną bohaterkę jest tym rodzajem miejsca na ziemi, w którym chciało by się znaleźć zapewne wielu ludzi spragnionych ciszy i spokoju.
 |
| Pensjonat Leśna Ostoja - czy warto tam wracać? |
O czym jest "Spotkanie w Pensjonacie Leśna Ostoja"?
Dziś Was rozczaruję. Nie jestem w stanie zrecenzować tej książki!! Dlaczego? To proste. Jest ona tak cudnie, prosto (nie prostacko!), lekko i z poczuciem humoru napisana, że wciągnie każdego kto tylko po nią sięgnie. Jednak nie myślcie, że opływa wyłącznie lukrem. Mieszkańcy Drzewia przeżywają też ciężkie chwile. Życie Justyny jest wszak poważnie zagrożone....
Nic więcej na temat treści nie napiszę. Mam tylko jedną radę dla Was -
przeczytajcie całą trylogię, a gwarantuję że nie pożałujecie. Zakochacie się w Leśnej Ostoi. Autorka niesamowicie opisuje przyrodę otaczającą miejsce, które stało się nowym domem dla rodziny Milskich. Mieszkańcy, których poznacie staną się dla Was sąsiadami, których każdy chciałby mieć blisko siebie. Niesamowita postać Starej Kwietniowej, wspaniała trójka muszkieterów będąca prawdziwym oparciem dla mieszkańców pensjonatu. Człowiek czyta tę książkę i uśmiecha się sam do siebie. Bardzo się cieszę, że Joanna Tekieli stworzyła bohaterów, którzy są normalnymi, pełnymi ciepła i pozytywnych uczuć ludźmi. To postacie zawsze chętne do bezinteresownej pomocy oraz z uśmiechem na ustach. Opisując ich w taki sposób, czuję niemal jakbym rozmawiała z autorką o swoich przyjaciołach siedząc na przytulnym tarasie zbudowanym przez Jakuba Midasa. Magiczne uczucie...
 |
| Pensjonat Leśna Ostoja - czy warto tam wracać? |
